Onurlu olmak

Etrafınıza bir bakın, hani şu okumuş adam, okumuş kadın deyip, gıpta ile baktığınız insanlara…

Sizce mutlular mı?

Okumuş olmak, ünvan sahibi olmak mutluluk getirir mi? Mutluluk nedir sizce? Kocaman bir araba mı, ev mi, iş mi, statü mü, evli olmak mı, çocuk sahibi olmak mı, seyahat etmek mi, … ??

Bunların hiç biri mutlu olmak için yeterli nedenler değil. Insanlar birine ulaştığında, diğerini istiyor. En üst mertebeye ulaşmış bir Profesör bile mutluluk arayışı içerisinde. Tükenmek bilmiyor bu ihtiyaçlar hiyerarşisi.

Insanın içinde bir benlik, bir öz var, yanlış davranışta içini kemiriyor, sızlatıyor. Burada zengin, fakir müsavi. Eşit haklara sahip.

Gerçek mutluluk iç huzurudur. Buna da ulaşmak çok zordur. Çünkü doğa üstü yeteneklerimiz yok maalesef..

Ama Onur Pusulamız, yürek sızımızın merhemi olabilir.

Onurlu insanlar, cazibe tuzaklarına düşmezler. Bu tuzaklara düşen insanların özsaygıları yitiyor. Kendilerini durmadan eleştiriyorlar. Bu durumdan mutlu olmadıkları için de, başkalarına saldırıyorlar. Eleştirecekleri bir şey bulamadıklarında ise, kendilerini övüyorlar.

Onurlu insanlar, çıkarları için yandaş olmazlar. Hangi davranışta bulunsalar, önce iç seslerinin mesajlarını doğru okurlar. Şaşırmazlar. Gerektiğinde özür diler, gerekirse meydan okurlar!

Onurlu insanlar, kimseden korkmazlar. Tanıdıkları birini dışarıda gördüklerinde, görmezden gelmezler. Selam verir, mesafeyi korumayı bilirler. Onurlu insanlar, açık hesap bırakmazlar; kapatamayacakları hesaplara da girmezler. Hasbelkader girdiler, mutlaka geri bildirimde bulunurlar; kaçmazlar!

Onurlu insanlar çocuklarının ‘Minik İnsanlar’ olduğunu bilirler. Onların da bir haysiyeti olduğunu ve yanlış davranıldığında onurlarının incindiğini bilirler. Minik insanların, hoyrat davranışlara karşı kendilerini müdafaa edemediklerini de bilirler.

Onurlu insanlar, yavrularının kendilerinden çok daha akıllı olduğunu, onların bir üst versiyon olduğunu ve onlardan çok şeyler öğrenebileceklerini bilirler.

Onurlu insanlar, yavrularını utandırmazlar; bilakis eksiklerini kapatmaya çalışırlar. Yavrularının başarısız olmalarını kendilerinden bilirler.

Çünkü onurlu insanlar, durmadan aşağılanan, dışlanan ve sonuç olarak üzülen çocukların, gelişemeyeceğini de bilirler. Bir insan üzülürken gelişemez. Üzüntü içinde olan insanın kimseye faydası dokunmaz.

Onurlu insanlar, bilmeden incittikleri insanların gönlünü almasını bilirler. Aldıkları gönüle, şifa olmayı da bilirler. Yeniden ayaklandırmayı, elinden tutmayı, topluma kazandırmayı iyi bilirler.

Onurlu insanlar, affetmeyi bilirler; ama yeniden aynı kişinin tuzağına düşmemeyi de bilirler.

Onurlu insanlar, kendilerine hakaret ettirmezler; hakaret edeni de saygıyla susturmayı iyi bilirler!

Onurlu insanlar sadece onurlu bir şekilde ölmeyi değil, onurlarına yaraşır bir şekilde yaşamayı da bilirler.

Derya Mumm

Antalya, 21.01.2020